Verbum

клёкат, ✂, м.

1. Перарывістыя крыкі, характэрныя для некаторых птушак.

   • К. бусла.

2. Гукі, якія ўтвараюцца пры кіпенні, бульканні вадкасцей.

   • К. вады ў трубах.

клён, ✂, м.

1. Дрэва сямейства кляновых з шырокімі, у большасці відаў фігурнымі лістамі.

2. Драўніна гэтай расліны.

   • Начоўкі з клёну.

|| памянш. клёнік, ✂.

|| прым. кляновы, ✂.

клённік, ✂, м., зб.

Зараснік клёну; кляновы лес.

клёпка, ✂, ж.

Кожная асобная дошчачка для бакавых сценак бочкі і пад.

• Клёпкі ў бочцы рассохліся.

◊

• Клёпкі ў галаве не хапае (не стае) (разм. пагард.) — пра дурнаватага, дзікаватага чалавека.

|| прым. клёпачны, ✂.

клёцкі, ✂, ж.

Галушкі цеста (з мукі, дранай бульбы), звараныя ў вадзе або малацэ.

клёш, нязм., м.

Асаблівы, расшыраны ўнізе крой спадніц, штаноў.

• Шырокі к.
• Спадніца к.

|| прым. клёшны, ✂.

кліент, ✂, м.

1. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

2. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

|| ж. кліентка, ✂.

|| прым. кліенцкі, ✂.

кліентура, ✂, ж., зб.

Кліенты.

• Пастаянная к. ў цырульні.

|| прым. кліентурны, ✂.

клізма, ✂, ж.

1. Увядзенне якой-н. вадкасці ў кішэчнік праз прамую кішку з мэтай лячэння або дыягностыкі.

   • Паставіць клізму.

2. Прыстасаванне для такога ўвядзення вадкасці.

   • Рызінавая к.

|| прым. клізменны, ✂.

клік, ✂, м.

1. Кліч, вокліч (высок.).

   • Радасны к.
   • Урачысты к.

2. Крык некаторых дзікіх птушак.

   • Лебядзіныя клікі.