клёпка, ✂, ж.

Кожная асобная дошчачка для бакавых сценак бочкі і пад.

  • Клёпкі ў бочцы рассохліся.

◊

  • Клёпкі ў галаве не хапае (не стае) (разм. пагард.) — пра дурнаватага, дзікаватага чалавека.

|| прым. клёпачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)