Verbum

залічыцца, ✂; зак. (афіц.).

Паступіць куды-н., уключыцца ў склад каго-, чаго-н.

• З. на службу.

|| незак. залічвацца, ✂.

залічыць, ✂; зак.

1. Уключыць у склад каго-, чаго-н., аднесці да якой-н. катэгорыі.

   • З. студэнтам.
   • З. на работу.
   • З. у адстаючыя.

2. Прылічыць каму-н., занесці на чый-н. рахунак.

   • З. на бягучы рахунак дзвесце рублёў.
   • З. у агульны бюджэт.

3. Прыняць што-н. у лік чаго-н.

   • З. пяць рублёў у пагашэнне доўгу.

4. Адобрыць, паставіўшы залік.

   • З. курсавую работу.

|| незак. залічваць, ✂.

|| наз. залічванне, ✂.

|| наз. залічэнне, ✂.

залішне, прысл. (разм.).

Звыш меры, занадта.

залішні, ✂ (разм.).

Лішні, які перавышае патрэбу, неабходнасць.

• Залішнія клопаты.

залог, ✂, м.

1. Тое, што і заклад.

2. перан. Доказ, гарантыя чаго-н.

   • З. дружбы.

|| прым. залогавы, ✂.

• Залогавае абавязацельства.

заложнік, ✂, м.

Асоба, гвалтоўна кім-н. затрыманая для таго, каб прымусіць выканаць якія-н. абавязацельствы або патрабаванні тую дзяржаву, арганізацыю, да якой належыць гэта асоба.

|| ж. заложніца, ✂.

|| прым. заложніцкі, ✂.

залоза, ✂, ж.

Орган, які выпрацоўвае і выдзяляе рэчывы, неабходныя для жыццядзейнасці арганізма.

• Слінная з.
• Малочныя залозы.
• Залозы ўнутранай сакрэцыі.

|| памянш. залозка, ✂.

|| прым. залозісты, ✂.

залом​¹, ✂, м.

1. Заломленае месца на чым-н. або круты выгіб, паварот чаго-н.

   • З. на суку.
   • З. акопа.

2. Зблытаны і заламаны чараўніком пук жытніх сцяблоў, які, па ўяўленню забабонных людзей, мог наклікаць бяду на гаспадара нівы.

   • Заламаць з.

залом​², ✂, м.

Разнавіднасць буйнога і тлустага селядца.

залоўка, ✂, ж.

Сястра мужа.

• З. ў мяне вельмі добрая.