заложнік назоўнік | мужчынскі род
Асоба, гвалтоўна кім-н. затрыманая для таго, каб прымусіць выканаць якія-н. абавязацельствы або патрабаванні тую дзяржаву, арганізацыю, да якой належыць гэта асоба.
|| жаночы род: заложніца.
|| прыметнік: заложніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)