Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фаршмак, , м.

Страва са здробненага мяса ці селядца, запечаных з бульбай, цыбуляй.

фаршыраваць, ; незак.

Начыняць фаршам.

  • Ф. рыбу.

|| зак. зафаршыраваць, .

|| наз. фаршыраванне, і фаршыроўка, .

фарысей, , ж.

Крывадушны, ханжа [першапачаткова член старажытнай іудзейскай секты, што вызначалася рэлігійным фанатызмам).

|| ж. фарысейка, .

|| прым. фарысейскі, .

фарысейнічаць, ; незак.

Быць фарысеем, крывадушнічаць.

фарысейства, , н.

Паводзіны фарысея, крывадушнасць.

фарэйтар, , м. (уст.).

Кучар Фурман, які сядзіць на першым кані пры запрэжцы цугам.

|| прым. фарэйтарскі, .

фарэль, , ж.

Тое, што і стронга.

|| прым. фарэлевы, і фарэльны, .

фарэрцы, , м.

Скандынаўскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Фарэрскіх астравоў.

|| ж. фарэрка, .

|| прым. фарэрскі, .

  • Фарэрская мова (германскай групы індаеўрапейскай сям’і моў).