Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

падвастрыць, ; зак.

Зрабіць вастрэйшым.

  • П. сякеру.

|| незак. падвострываць, .

падвахтавы, , (спец.).

Такі, які павінен заступіць на вахту для змены тых, хто стаіць на вахце.

  • П. матрос.

падведамны, .

Які знаходзіцца ў чыім-н. распараджэнні, падпарадкаванні.

  • Установа, падведамная міністэрству.

|| наз. падведамнасць, .

падвезці, ; зак.

  1. Везучы, наблізіць.

    • П. дровы к дому.
  2. Узяўшы з сабой па дарозе, давезці куды-н.

    • П. спадарожніка.
  3. што і чаго. Прывёзшы, даставіць куды-н.

    • П. будаўнічыя матэрыялы.

|| незак. падвозіць, .

|| наз. падвоз, і падвозка, .

|| прым. падвазны, .

падвергнуцца, ; зак.

Адчуць на сябе якое-н. уздзеянне, трапіць у якое-н. становішча (звычайна непрыемнае, небяспечнае і пад.).

  • П. нападу.
  • П. цяжкім выпрабаванням.

|| незак. падвяргацца, .

падвергнуць, ; зак.

Зрабіць прадметам якога-н. дзеяння, паставіць у якое-н. становішча.

  • П. крытыцы работніка.
  • П. небяспецы.

|| незак. падвяргаць, .

падвержаны, .

Які падвяргаецца якому-н. уздзеянню, схільны да чаго-н.

  • П. хваробам.

|| наз. падвержанасць, .

падвесіць, ; зак.

Падвесіць пад чым-н., прымацаваць да чаго-н. у вісячым становішчы.

  • П. лямпу пад столлю.

|| незак. падвешваць, .

|| наз. падвеска, і падвешванне, .

|| прым. падвесачны, .

падвеска, , ж.

  1. гл. падвесіць.

  2. Падвеснае ўпрыгожанне.

    • Люстра з хрустальнымі падвескамі.

падвеславаць, ; зак. (разм.).

Вяслуючы, наблізіцца да чаго-н.

  • П. да берага.

|| незак. падвяслоўваць, .