Verbum

закройшчык, ✂, м.

Майстар па закрою матэрыялу для шыцця адзення.

|| ж. закройшчыца, ✂.

|| прым. закройшчыцкі, ✂.

закрочыць, ✂; зак.

Пачаць крочыць.

закругленне, ✂, н.

1. гл. закругліць.

2. мн. -яў. Закругленая частка чаго-н.

   • На закругленні дарогі.

закруглены, ✂.

1. Які мае круглую форму, акруглы.

2. перан. Пра стыль мовы: гладкі, стройны.

   • Закругленая фраза.

|| наз. закругленасць, ✂.

закругліцца, ✂; зак.

1. Стаць круглым, закругленым.

   • Бераг возера закругліўся.

2. перан. Скараціць выклад, каб хутчэй яго закончыць (разм. жарт.).

   • Дакладчык закругліўся.

|| незак. закругляцца, ✂.

|| наз. закругленне, ✂.

закругліць, ✂; зак.

1. Зрабіць круглым ці больш круглым.

   • З. вугал.

2. перан. Прыдаць стройнасць і закончанасць.

   • З. фразу.

3. перан. Скончыць, завяршыць (разм.).

   • З. год з добрымі вытворчымі паказчыкамі.

|| незак. закругляць, ✂.

|| наз. закругленне, ✂.

закружыцца, ✂; зак.

Пачаць кружыцца.

• Галава закружылася.

закружыць, ✂; зак.

Пачаць кружыць.

• Закружыла завіруха.

◊

• Закружыць галаву каму (разм. неадабр.) — моцна захапіць, пазбавіўшы здольнасці цвяроза разважаць.

закруціцца, ✂; зак.

1. Завіцца (пра валасы).

   • Валасы закруціліся.

2. Абматацца, абвіцца вакол чаго-н.

   • Пуга закруцілася вакол пугаўя.

3. Абматаць, абгарнуць сябе чым-н.

   • З. ў коўдру.

4. Стаміцца, змучыцца ад розных клопатаў (разм.).

   • Столькі спраў, зусім закруціўся.

5. Пачаць круціцца.

   • Кола закруцілася.

|| незак. закручвацца, ✂.

закруціць​¹, ✂; зак.

1. Круцячы, завіць, загнуць, заламаць або завязаць чым-н.

   • З. вусы.
   • З. рукі.

2. Абматаць вакол чаго-н.

   • З. хустку на галаву.

3. Загарнуць у што-н., абматаць чым-н.

   • З. дзіця ў коўдру.

4. Круцячы, зашрубаваць, закрыць.

   • З. гайку.
   • З. кран.

◊

• Закруціць галаву каму (разм. неадабр.) — моцна захапіць, пазбавіўшы здольнасці цвяроза разважаць.

• З. галаву дзяўчыне.

|| незак. закручваць, ✂.