Verbum

штрых, ✂, м.

1. Тонкая рыса, лінія.

   • Штрых на планшэце.

2. перан. Характэрны момант, дэталь, падрабязнасць.

   • Штрыхі з біяграфіі.

штрыхаваць, ✂; незак.

Наносіць штрыхі (у 1 знач.) на што-н.

• Ш. карту.

|| зак. заштрыхаваць, ✂.

|| наз. штрыхоўка, ✂ і штрыхаванне, ✂.

штрыхавы, ✂.

Выкананы штрыхамі.

• Ш. малюнак.

штрэйкбрэхер, ✂, м.

Чалавек, які ў час забастоўкі, здраджвае інтарэсам забастоўшчыкаў.

|| прым. штрэйкбрэхерскі, ✂.

штрэйкбрэхерства, ✂, н.

Дзеянні штрэйкбрэхераў, накіраваныя на зрыў забастоўкі.

штрэк, ✂, м.

Гарызантальная падземная горная выпрацоўка, якая не мае непасрэднага выхаду на паверхню.

|| прым. штрэкавы, ✂.

штудзіраваць, ✂; незак. (кніжн.).

Настойліва, старанна вывучаць.

• Ш. фізіку.

|| зак. праштудзіраваць, ✂.

|| наз. штудзіраванне, ✂.

штука, ✂, ж.

1. Прадмет, які ўяўляе сабой нешта цэлае.

   • Ш. сукна, палатна (тканіна ў кавалку).

2. Асобны прадмет з шэрага аднародных.

   • Некалькі штук яблыкаў.

3. Наогул пра рэч, прадмет, якую-н. з’яву ці чалавека (разм. м. або неадабр.).

   • Набыты вопыт гэта добрая ш.
   • Адразу відаць, што ён за ш.

4. перан. Незвычайны ўчынак, выхадка, выдумка (разм.).

   • Кінь свае каварныя штукі!
   • Вось дык ш.!

|| памянш. штучка, ✂.

штукаваць, ✂; незак.

1. Забіваючы, закладаючы, закрываць наглуха.

   • Ш. прабоіны.

2. Цыраваць, сшываць нябачным швом (спец.).

   • Ш. шоўк.

3. перан. і без дапаўнення. Выдумляць, майстраваць, вынаходзіць.

   • Што ты тут узяўся ш.?

|| зак. заштукаваць, ✂.

|| наз. штукоўка, ✂ і штукаванне, ✂.

штукар, ✂, м.

1. Артыст, які паказвае фокусы.

2. Той, хто вырабляе штукі (у 4 знач.), выдумшчык, жартаўнік.

|| ж. штукарка, ✂.

|| прым. штукарскі, ✂.