Verbum

штука, ✂, ж.

1. Прадмет, які ўяўляе сабой нешта цэлае.

   • Ш. сукна, палатна (тканіна ў кавалку).

2. Асобны прадмет з шэрага аднародных.

   • Некалькі штук яблыкаў.

3. Наогул пра рэч, прадмет, якую-н. з’яву ці чалавека (разм. м. або неадабр.).

   • Набыты вопыт гэта добрая ш.
   • Адразу відаць, што ён за ш.

4. перан. Незвычайны ўчынак, выхадка, выдумка (разм.).

   • Кінь свае каварныя штукі!
   • Вось дык ш.!

|| памянш. штучка, ✂.