Verbum

штука назоўнік | жаночы род

1. Прадмет, які ўяўляе сабой нешта цэлае.

   • Ш. сукна, палатна (тканіна ў кавалку).

2. Асобны прадмет з шэрага аднародных.

   • Некалькі штук яблыкаў.

3. Наогул пра рэч, прадмет, якую-н. з’яву ці чалавека (размоўнае жартаўлівае або неадабральнае).

   • Набыты вопыт гэта добрая ш.
   • Адразу відаць, што ён за ш.

4. пераноснае значэнне: Незвычайны ўчынак, выхадка, выдумка (размоўнае).

   • Кінь свае каварныя штукі!
   • Вось дык ш.!

|| памяншальная форма: штучка.