Verbum

падарожнік​¹, ✂, м.

1. Той, хто падарожнічае, вандроўнік.

   • Прайсці месцамі славутых падарожнікаў.

2. Той, хто знаходзіцца ў дарозе, прахожы.

|| ж. падарожніца, ✂.

падарожнік​², ✂, м.

Тое, што і трыпутнік.

|| прым. падарожнікавы, ✂.

падарожнічаць, ✂.

Рабіць падарожжа, вандраваць.

падарожны, ✂.

1. Які мае адносіны да падарожжа.

   • Падарожныя нататкі.

2. Які звязаны з дарогай (у 3 знач.), знаходзіцца ў дарозе.

   • Падарожныя людзі.

3. Падарожнік.

4. падарожныя грошы — грошы за праезд на паштовых конях ці за праезд па чыгунцы афіцэраў і чыноўнікаў у старой Расіі.

падарунак, ✂, м.

Рэч, якую дораць, падарылі.

• Зрабіць п.
• Атрымаць п.

|| памянш. падаруначак, ✂.

|| прым. падарункавы, ✂.

падасінавік, ✂, м.

Ядомы грыб з чырванавата-жоўтай шапкай.

падаслаць​¹, ✂; зак.

1. Паслаць з тайнай мэтай.

   • П. шпіёна.

2. Прыслаць (у 2 знач.; разм.).

   • П. фурманку.

|| незак. падсылаць, ✂.

|| наз. падсылка, ✂ і падсыланне, ✂.

падаслаць​², ✂; зак.

Паслаць пад што-н.

• П. пярыну.

|| незак. падсцілаць, ✂.

|| наз. подсціл, ✂, падсцілка, ✂ і падсціланне, ✂.

падаснова, ✂, ж.

Сапраўдная прычына, аснова чаго-н.

• Сацыяльная п. з’явы.

падаспець, ✂; зак.

Паспець з’явіцца (у час, у патрэбны момант).

• Хутка падаспела падмога.