Verbum

хроснік, ✂, м.

Хросны сын у адносінах да хросных бацькоў.

хросніца, ✂, ж.

Хросная дачка ў адносінах да хросных бацькоў.

хросны, ✂.

Мужчына і жанчына, якія ўдзельнічаюць у абрадзе хрышчэння дзіцяці (хросны бацька, хросная маці), а таксама ахрышчаны з удзелам такіх асоб (хросны сын, хросная дачка).

хрумкаць, ✂; незак.

Тое, што і хрумстаць.

• Конь хрумкае авёс.

|| наз. хрумканне, ✂.

хрумстаць, ✂; незак.

1. Есці, жаваць з хрустам.

   • Х. агурок.

2. Утвараць хруст.

   • Хрумстае пыл на зубах.

|| наз. хрумстанне, ✂.

хрумсткі, ✂.

Які хрумсціць.

• Х. сухар.

|| наз. хрумсткасць, ✂.

хруст, ✂, м.

Трэск ад чаго-н., што крышыцца, ломіцца і пад.

• Х. яловых лапак пад нагамі.

хрусталік, ✂, м.

Частка вока ў выглядзе празрыстай дваякавыпуклай лінзы.

хрусталь, ✂, м.

1. Шкло высокай якасці з асобым бляскам, якое здольна моцна праламляць святло.

   • Ваза з хрусталю.

2. зб. Вырабы з такога шкла.

   • Знізіць цэны на х.

○

• Горны хрусталь — празрысты бясколерны мінерал, разнавіднасць кварцу, выкарыстоўваецца для аптычных і ювелірных вырабаў.

|| прым. хрустальны, ✂.

• Х. бакал.
• Хрустальная ваза (таксама перан. вельмі чыстая, празрыстая).

хрустальшчык, ✂, м.

Работнік хрустальнай вытворчасці.

|| ж. хрустальшчыца, ✂.