хрусталь, , м.

  1. Шкло высокай якасці з асобым бляскам, якое здольна моцна праламляць святло.

    • Ваза з хрусталю.
  2. зб. Вырабы з такога шкла.

    • Знізіць цэны на х.

  • Горны хрусталь — празрысты бясколерны мінерал, разнавіднасць кварцу, выкарыстоўваецца для аптычных і ювелірных вырабаў.

|| прым. хрустальны, .

  • Х. бакал.
  • Хрустальная ваза (таксама перан. вельмі чыстая, празрыстая).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)