Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

хром, , м.

  1. Хімічны элемент, цвёрды метал светла-шэрага колеру.

  2. Род жоўтай фарбы.

  3. Сорт мяккай тонкай скуры.

|| прым. хромісты, і хромавы, .

  • Х. абутак.

хрома...

Першая частка складаных слоў, якая пішацца, калі націск у другой частцы падае не на першы склад, і мае знач.:

  • 1) які адносіцца да хрому, напр. хромаалюмініевы;
  • 2) які мае адносіны да колеру, фарбы; каляровы, напр. хромалітаграфія.

хромалітаграфія, , ж.

Літаграфічны спосаб друкавання некалькімі фарбамі, а таксама адбітак (малюнак), зроблены такім спосабам.

|| прым. хромалітаграфічны, і хромалітаграфскі, .

хрона...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да часу, напр. хронабіялогія, хронаметраж, хронаметражны, хронаметрычны, хронафатаграма, хронафатаграфія.

хронаметраваць, ; зак. і незак.

Правесці (праводзіць) хронаметраж.

  • Х. рабочы дзень.

|| прым. хронаметрычны, .

хронаметраж, , м.

Дакладнае вымярэнне працягу якіх-н. працэсаў.

|| прым. хронаметражны, .

хронаметражыст, , м.

Спецыяліст, які займаецца хронаметражом.

|| ж. хронаметражыстка, .

хронаметрыст, , м.

Той, хто хронаметруе што-н.

|| ж. хронаметрыстка, .

хронік, , м. (разм.).

Хранічны хворы.

хроніка, , ж.

  1. Запіс падзей у храналагічнай паслядоўнасці, летапіс.

  2. Літаратурны твор, у якім паслядоўна паказана гісторыя грамадскіх, палітычных, сямейных і інш. падзей.

    • Сямейная х. пісьменніка.
  3. Аддзел паведамленняў у газеце, а таксама фільм, прысвечаны бягучаму грамадскаму жыццю.

|| прым. хранікальны, .

  • Х. жанр.
  • Хранікальныя запісы.