Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ледзяніць, ; незак.

Замарожваць, пранізваць холадам.

  • Мароз ледзяніць цела.
  • Страх ледзяніць сэрца (перан.).

|| зак. зледзяніць, .

ледзяны, .

  1. гл. лёд.

  2. Пакрыты лёдам.

    • Ледзяная горка.
  3. Вельмі халодны.

    • Ледзяная вада.
  4. перан. Адубелы ад холаду.

    • Ледзяныя пальцы.
  5. перан. Пагардліва халодны.

    • Л. позірк.

ледэрын, , м.

Баваўняная тканіна з лакавым пакрыццём, якая імітуе скуру.

|| прым. ледэрынавы, .

  • Ледэрынавыя вокладкі.

лежабок, , м. (разм.).

Чалавек, які любіць доўга спаць, гультай.

лежань, , м. (разм.).

Абібок, гультай, лодар.

лежбішча, , н.

Месца на сушы, дзе ляжаць стайкамі некаторыя марскія жывёлы.

  • Л. марскіх коцікаў.

|| прым. лежбішчны, .

лежма:

  • лежма ляжаць (разм.) — доўга ляжаць, не ўстаючы.

лежня, , ж.

  1. гл. ляжаць.

  2. Тое, што і лежбішча.

лежыва, , н.

След ляжаўшага звера на траве.

  • Зайцава л.

лезгінка, , ж.

Народны танец лезгінаў, а таксама музыка да гэтага танца.