Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмноруыэюя
аоуыэ

грыфель, ✂, м.

  1. Палачка з асобай пароды сланцу для пісання на грыфельнай дошцы.

  2. Тое, што і графіт (у 2 знач.).

|| прым. грыфельны, ✂.

грыфон, ✂, м.

Скульптурны, жывапісны і пад. відарыс антычнага грыфа (у 1 знач).