Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пагубляцца, ; зак.

Згубіцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

  • Цацкі пагубляліся.

пагубляць, ; зак.

Згубіць усё, многае або ўсіх, многіх.

  • П. кароў у лесе.

пагукаць, ; зак.

Паклікаць.

  • Пагукалі дзяцей у хату.

пагулянка, , ж. (разм.).

  1. Прагулка.

    • Пайсці на пагулянку ў лес.
  2. Вечарынка, гулянка (з пачастункамі).

    • Наладзіць пагулянку.

пагутарыць, ; зак.

Правесці некаторы час у гутарцы.

  • Пасядзелі, пагутарылі.

пагушкацца, ; зак. (разм.).

Гушкацца некаторы час.

  • П. на арэлях.

пагушкаць, ; зак. (разм.).

Правесці некаторы час, гушкаючы каго-, што-н.

  • П. хлопчыка на арэлях.

пагэтуль, прысл.

Да гэтага месца, дасюль.

пад (пада), прыназ.

  1. Ніжэй чаго-н., з боку ніжэйшай часткі чаго-н.

    • Пакласці сякеру п. лаўку.
    • Ляжыць п. лавай.
    • Нырнуць п. ваду (ніжэй за ўзровень вады, углыб).
    • Працаваць п. зямлёй (ніжэй паверхні, напр. у шахце).
    • Пасадзіць п. замок (заперці).
    • Трымаць п. замком (на запоры).
    • П. гарой зялёны гай.
  2. Каля, у непасрэднай блізкасці ад чаго-н., а таксама ў зоне дзеяння, размяшчэння чаго-н.

    • Жыць п. Віцебскам.
    • Папаў п. халодны душ.
    • Ісці п. дажджом.
  3. Указвае на тое становішча, стан, у які ставяць каго-, што-н. ці ў якім знаходзіцца хто-, што-н.

    • Працаваць п. кіраўніцтвам каго-н.
    • Браць п. строгую ахову.
    • Быць п. пагрозай.
    • Паставіць п. пагрозу.
    • Аддаць п. суд.
    • Знаходзіцца п. судом.
  4. Для чаго-н.

    • Зруб п. новы дом.
    • Поле п. аўсом.

ІІ. з В.

  1. Падтрымліваючы знізу.

    • Узяць п. руку.
  2. Пра час: блізка да чаго-н., перад чым-н.

    • Бралася п. дзень (пачынала світаць; безас.).
    • Гэта было п. свята.
    • П. старасць.
  3. У выглядзе чаго-н., падобна на што-н.

    • Апрацаваць п. дуб.
  4. У абмен на якую-н. гарантыю.

    • Аддаць п. залог.
    • Даць тавар п. распіску.
  5. У суправаджэнні чаго-н., што гучыць.

    • Ісці п. гукі марша.
    • Спяваць п. баян.

ІІІ. з Т.

  1. Пры наяўнасці якой-н. прыметы, уласцівасці.

    • Змагацца п. перамаганосным сцягам.
    • Селядцы п. марынадам.
  2. У выніку чаго-н.

    • Снег п. уздзеяннем ветру ўшчыльніўся.
  3. Ужыв. пры ўказанні на тэрміны, словы, назвы, сэнс якіх раскрываецца ці неабходна раскрыць.

    • П. нашатырным спіртам разумеюць раствор аміяку.

пад... (а таксама пад’..., пада...), прыстаўка.

I. Утварае дзеясловы са знач.:

  1. дзеяння знізу ўверх, уніз чаго-н., напр. падлажыць, падкінуць, падважыць;
  2. набліжэння каго-, чаго-н., напр. падысці, пад’ехаць;
  3. дабаўлення, напр. падліць, падсыпаць;
  4. паўтарэння якога-н. дзеяння ўслед за іншым, суправаджэння аднаго дзеяння другім, напр. падтакваць, падбрэхваць;
  5. праяўлення дзеяння ў слабым ці непрыметным, скрытым выглядзе, напр. падгледзець, падпільнаваць.

ІІ. Утварае назоўнікі і прыметнікі:

  1. прыметнікі са знач. ніжняй часткі чаго-н., знаходжання ніжэй за што-н., напр. падводны, падстраўнікавы;
  2. назоўнікі са знач. часткі больш буйнога адзінства, напр. пададдзел, падатрад, падклас;
  3. прыметнікі са знач. чаго-н., што знаходзіцца ў чыім-н. распараджэнні, напр. падначалены, падсудны;
  4. назоўнікі і прыметнікі са знач. чаго-н., што знаходзіцца паблізу ад чаго-н., напр. падтропікі, падтрапічны;
  5. назоўнікі са знач. звання, ніжэйшага за іншае, пасада памочніка, напр. падпалкоўнік, падшкіпер.