Verbum

цеплаабмен, ✂, м. (спец.).

Працэс пераносу цеплаты ад больш нагрэтых цел, асяроддзя і пад. да менш нагрэтых.

• Ц. у атмасферы.

|| прым. цеплаабменны, ✂.

цеплаабменнік, ✂, м. (спец.).

Апарат перадачы цяпла ад грэючага цела да таго, якое награваецца.

цеплааддача, ✂, ж. (спец.).

1. Аддача цяпла нагрэтым целам у акаляючае асяроддзе.

2. У фізіялогіі: вылучэнне цяпла жывёльным арганізмам у працэсе яго жыццядзейнасці.

цеплаахова, ✂, ж. (спец.).

Тое, што і цеплаізаляцыя.

|| прым. цеплаахоўны, ✂.

цеплавоз, ✂, м.

Лакаматыў з рухавіком унутранага згарання.

|| прым. цеплавозны, ✂.

цеплавы, ✂.

Які мае адносіны да цеплаты (у 1 знач.), заснаваны на дзеянні цеплаты.

• Цеплавая энергія.
• Цеплавая электрастанцыя.

цеплаёмістасць, ✂, ж. (спец.).

Колькасць цеплаты, якая паглынаецца целам пры награванні на 1 °С.

цеплаёмісты, ✂.

1. Які валодае вялікай цеплаёмістасцю (спец.).

2. Які патрабуе вялікіх затрат цяпла, паліва.

   • Цеплаёмістая вытворчасць.

цеплазабеспячэнне, ✂, н.

Цэнтралізаванае забеспячэнне жылых дамоў і прамысловых прадпрыемстваў гарачай вадой і парай для ацяплення бытавых і тэхнічных патрэб.

цеплаізаляцыя, ✂, ж.

Ахова жылых, вытворчых і інш. збудаванняў, цеплаўстановак, трубаправодаў і пад. ад непажаданага цеплавога абмену з акаляючым асяроддзем.

• Ц. трубаправода.

|| прым. цеплаізаляцыйны, ✂.