Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цвяліць, ; незак.

  1. Дражніць, раздражняць.

    • Ц. сабаку.
    • Ц. рану.
  2. перан. Верадзіць, трывожыць.

    • Ц. успаміны.
    • Ц. душу.

|| зак. уцвяліць, .

цвярдзець, ; незак.

  1. Станавіцца цвёрдым, цвярдзейшым.

    • Ад холаду зямля пачала ц.
  2. перан. Станавіцца непахісным, мужным, вынослівым.

    • З гадамі Сашка цвярдзеў і мужнеў.

|| зак. сцвярдзець, і зацвярдзець, .

|| наз. зацвярдзенне, .

|| наз. цвярдзенне, .

цвярдыня, , ж.

  1. Крэпасць, умацаванае месца.

    • Брэсцкая крэпасць — наша ц.
  2. перан. Цвёрдая апора.

    • Ц. міру.

цвярозасць, , ж.

  1. гл. цвярозы.

  2. Стан цвярозага, разважлівага чалавека.

цвярозы, .

  1. Не п’яны.

    • Ц. чалавек.
  2. перан. Разважлівы, сур’ёзны, без фантазёрства.

    • Цвярозыя разважанні.

|| наз. цвярозасць, .

цвятны, :

  • цвятная капуста — асобы від капусты, суквецце якой ідзе ў ежу.