цвярдзець, ✂; незак.

  1. Станавіцца цвёрдым, цвярдзейшым.

    • Ад холаду зямля пачала ц.

  2. перан. Станавіцца непахісным, мужным, вынослівым.

    • З гадамі Сашка цвярдзеў і мужнеў.

|| зак. сцвярдзець, ✂ і зацвярдзець, ✂.

|| наз. зацвярдзенне, ✂.

|| наз. цвярдзенне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)