цвярдзець дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Станавіцца цвёрдым, цвярдзейшым.
- Ад холаду зямля пачала ц.
-
пераноснае значэнне: Станавіцца непахісным, мужным, вынослівым.
- З гадамі Сашка цвярдзеў і мужнеў.
|| закончанае трыванне: сцвярдзець і зацвярдзець.
|| назоўнік: зацвярдзенне.
|| назоўнік: цвярдзенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)