Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фантом, , м. (кніжн.).

Прывід, здань.

  • Таямнічы ф.

фанфара, , ж.

  1. Медны духавы музычны інструмент, які мае выгляд падоўжанай трубы.

    • Пад гукі фанфар (таксама перан. вельмі ўрачыста).
  2. Музычная фраза, кароткі сігнал урачыстага характару, які выконваецца на такім інструменце.

|| прым. фанфарны, .

фанфарон, , м. (разм.).

Выхваляка, хвалько, чалавек, які выстаўляе напаказ свае ўяўныя якасці.

|| прым. фанфаронскі, .

фанфаронства, , н. (разм.).

Паводзіны фанфарона, пахвальба.

фанфарыст, , м.

Трубач, які іграе на фанфары.