Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

горналыжны, .

Які мае адносіны да лыжнага спорту ва ўмовах горнай мясцовасці.

  • Г. спорт.

горнапрамысловы, .

Які мае адносіны да горнай прамысловасці.

  • Г. раён.

горнапраходчы, , (спец.).

Звязаны з праходкай горных вырабатак.

  • Горнапраходчыя работы.

горнарабочы, , м.

Работа горнай прамысловасці.

горна-ўзбагачальны, .

Які мае адносіны да здабычы і ўзбагачэння руд.

  • Г. камбінат.

горны1 прым.

  1. гл. гара.

  2. Які здабываецца з нетраў зямлі.

    • Горныя пароды.
  3. Які адносіцца да распрацоўкі зямных нетраў.

    • Г. камбайн.
    • Горныя работы.

горны2, (разм.).

Поўны гора, гаротны.

  • Г. сум твой сэрцам чую.
  • Горна (безас. у знач. вык.) на душы.

горшаць, ; незак.

Рабіцца горшым, пагаршацца.

  • Самаадчуванне горшае.

горыч, , ж.

  1. Горкі пах, смак.

    • Г. палыну.
    • Г. у роце.
  2. перан. Горкае пачуццё ад гора, крыўды, няўдачы.

    • Г. страты.
    • Г. ад незаслужанай крыўды.