Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклнопрухыэ
аоуыэ

трэбнік, ✂, м.

Кніга, у якой сабраны малітвы для адпраўлення трэб .

трэк, ✂, м.

Дарожка, звычайна круглая для трэніровак і гоначных спаборніцтваў па вела- і мотаспорту.

  • Веласіпедны т.

|| прым. трэкавы, ✂.

  • Трэкавыя гонкі.

трэль​1, ✂, ж.

У музыцы: хуткае і шматкратнае паўтарэнне гукаў, блізкіх па тону, а таксама ўвогуле пералівісты дрыжачы гук.

  • Трэлі салаўя.

трэль​2, ✂, ж. (спец.).

Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі, а таксама месца, дзе складваецца траляваная драўніна.

трэльяж, ✂, м.

  1. Трохстворкавае люстра.

  2. Тонкая агароджа для павойных раслін.

|| прым. трэльяжны, ✂.

трэмбіта, ✂, ж.

Гуцульскі народны духавы драўляны музычны інструмент у выглядзе вялікай трубы.

трэнаж, ✂, м. (спец.).

Сістэма, комплекс трэніровачных практыкаванняў.

  • Цыркавы т.

|| прым. трэнажны, ✂.

трэнажор, ✂, м. (спец.).

Прыстасаванне для трэнажу, трэніроўкі.

|| прым. трэнажорны, ✂.

трэнер, ✂, м.

Спецыяліст, які займаецца трэніроўкай спартсменаў.

  • Т. валейбольнай каманды.
  • Т. па дзюдо.

|| ж. трэнерка, ✂.

|| прым. трэнерскі, ✂.

трэнзель, ✂, м.

Металічныя цуглі, пры дапамозе якіх кіруюць канём, а таксама ланцужок для ўтрымання муштука ў роце каня.

|| прым. трэнзельны, ✂.