Verbum

заезджы, ✂.

Які заехаў куды-н. мімаходам, ненадоўга.

• Заезджыя акцёры.

заездзіць​¹, ✂; зак.

1. Знясіліць яздой, работай без адпачынку.

   • З. каня.

2. перан. Змучыць непасільнай работай (разм.).

заездзіць​², ✂; зак.

Пачаць ездзіць.

• Трамваі заездзілі.

заезны, ✂.

1. гл. заезд.

2. Заезны двор (дом) (уст.) — карчма з месцамі для начлегу і дваром для коней.

заекатаць, ✂; зак. (разм.).

Пачаць екатаць.

• З. ад болю.

заесці, ✂; зак.

1. Тое, што і загрызці.

   • Воўк заеў каня.
   • Нуда заела (перан. замучыла).
   • Заелі вы мяне (перан. замучылі) сваімі прыдзіркамі ды папрокамі.

2. што чым. З’есці што-н., каб заглушыць непрыемны смак.

   • З. лякарства цукеркай.

3. што. Зашчаміць, перашкодзіўшы руху (разм.).

   • У кулямёце нешта заела.

|| незак. заядаць, ✂.

заесціся, ✂; зак. (разм.).

Счапіцца ў злоснай сварцы або быць у непрымірымых адносінах з кім-н.

• З. з суседам.
• Ён так заеўся, што ні ў чым не хоча саступаць.

|| незак. заядацца, ✂.

заехаць, ✂; зак.

1. Прыехаць куды-н. ненадоўга, па дарозе.

   • З. да знаёмых.

2. па каго-што, а таксама з інф. Прыехаць з якой-н. мэтай.

   • З. па дзяцей.
   • З. развітацца.

3. Пад’ехаць не прама, аб’язджаючы.

   • З. з левага боку.
   • З. наперад.

4. Едучы, апынуцца далёка або не там, дзе трэба.

   • З. на край свету.
   • З. у гразь.

5. каму ў што, па чым і без дапаўнення. Ударыць каго-н. (разм. груб.).

   • З. у вуха.

|| незак. заязджаць, ✂.

|| наз. заезд, ✂.

заечына, ✂, ж.

Мяса зайца як ежа.

зажадацца, ✂; безас.; зак.

Узнікнуць, з’явіцца ў каго-н. (пра жаданне), захацецца.

◊

• Зажадалася кабыле воцату (разм. асудж.) — захацелася невядома чаго.