заехаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Прыехаць куды-н. ненадоўга, па дарозе.
- З. да знаёмых.
-
па каго-што, а таксама з інфінітывам: Прыехаць з якой-н. мэтай.
- З. па дзяцей.
- З. развітацца.
-
Пад’ехаць не прама, аб’язджаючы.
- З. з левага боку.
- З. наперад.
-
Едучы, апынуцца далёка або не там, дзе трэба.
- З. на край свету.
- З. у гразь.
-
каму ў што, па чым і без дапаўнення. Ударыць каго-н. (размоўнае грубае).
- З. у вуха.
|| незакончанае трыванне: заязджаць.
|| назоўнік: заезд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)