заехаць, ; зак.

  1. Прыехаць куды-н. ненадоўга, па дарозе.

    • З. да знаёмых.
  2. па каго-што, а таксама з інф. Прыехаць з якой-н. мэтай.

    • З. па дзяцей.
    • З. развітацца.
  3. Пад’ехаць не прама, аб’язджаючы.

    • З. з левага боку.
    • З. наперад.
  4. Едучы, апынуцца далёка або не там, дзе трэба.

    • З. на край свету.
    • З. у гразь.
  5. каму ў што, па чым і без дапаўнення. Ударыць каго-н. (разм. груб.).

    • З. у вуха.

|| незак. заязджаць, .

|| наз. заезд, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)