Verbum

шляхцюк, ✂, м. (пагард.).

Звычайна пра маладога шляхціца.

• Цяпер гэты ш. не будзе задавацца.

шляя, ✂, ж.

1. Частка збруі, рэмень, які прымацаваны двума канцамі да хамута, агібае ўсё тулава каня і падтрымліваецца папярочнымі рамянямі.

2. У парнай запрэжцы: шырокая лямка, якая замяняе хамут.

|| прым. шлейны, ✂.

шмалец, ✂, м.

Гусіны тлушч.

|| прым. шмальцавы, ✂.

• Шмальцавая мазь.

шмальцаваць, ✂; незак.

Запэцкваць, вымазваць чым-н. тлустым, ліпкім.

• Ш. целагрэйку.

|| зак. вышмальцаваць, ✂.

|| наз. шмальцаванне, ✂.

шманаць, ✂; незак.:

• і не шманае (разм.) — не звяртае ніякай увагі, не рэагуе, захоўвае поўны спакой.

шмараванне, ✂, н. (разм.).

1. гл. шмараваць.

2. Лячэбная мазь, лякарства.

   • Прыгатаваць ш. нанач.

шмараваць, ✂; незак. (разм.).

1. Націраць, намазваць каго-, што-н.; праціраць, ачышчаючы што-н.

   • Ш. варам дратву.
   • Ш. шкло.

2. Церціся, зачэпліваючыся за што-н. у час руху, цягнучыся па чым-н.

   • Кола шмаравала аб бакавіну тарантаса.

|| зак. нашмараваць, ✂.

|| звар. шмаравацца, ✂.

• Ш. шкіпінарам.

|| зак. нашмаравацца, ✂.

|| наз. шмараванне, ✂.

шмаравоз, ✂, м. (разм. лаянк.)

Неахайны чалавек, мурза.

шмаргануць, ✂; зак.

1. гл. шморгаць.

2. Хутка, непрыкметна пайсці, прашмыгнуць (разм.).

   • Ш. за дзверы.

шмат​¹, прысл.

1. Вялікая колькасць, дастатковая колькасць каго-, чаго-н., многа.

   • Ш. працуе.
   • Ш. часу прайшло.
   • Працы ў мяне цяпер ш. (у знач. вык.).
   • Ці ш. людзей сабралася?

2. У спалучэнні з прым. і прысл. вышэйш. ст. азначае: значна, намнога.

   • Ён ш. маладзейшы за мяне.

3. У спалуч. з адноснымі займеннікамі абазначае: многія, многае.

   • Ш. каму расказала пра гэта.
   • Ш. якія падзеі адбыліся за гэты час.