шляя назоўнік | жаночы род

  1. Частка збруі, рэмень, які прымацаваны двума канцамі да хамута, агібае ўсё тулава каня і падтрымліваецца папярочнымі рамянямі.

  2. У парнай запрэжцы: шырокая лямка, якая замяняе хамут.

|| прыметнік: шлейны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)