Verbum

шлёпанцы, ✂, м. (разм.).

Хатнія туфлі, звычайна без заднікаў.

шлёпацца, ✂; незак. (разм.).

Падаць з шумам, плазам ці ўсім целам.

• Ш. ў ваду.

|| аднакр. шлёпнуцца, ✂.

|| наз. шлёпанне, ✂.

шлёпаць, ✂; незак.

1. Удараць, стукаць чым-н. мяккім, плоскім.

   • Ш. па руцэ.
   • Ш. вёсламі па вадзе.
   • Ш. басаножкамі.

2. Тое, што і шлёпацца (разм.).

   • Ш. у гразь.

3. Ісці, хадзіць, крочыць (разм.).

   • Ш. па гразі.

|| аднакр. шлёпнуць, ✂.

|| наз. шлёпанне, ✂.

шліфавальшчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст па шліфаванню.

|| ж. шліфавальшчыца, ✂.

|| прым. шліфавальшчыцкі, ✂.

шліфаваць, ✂; незак.

1. Апрацоўваць паверхню металу, драўніны і пад. трэннем для надання гладкасці, пэўнай формы.

2. перан. Удасканальваць, паляпшаць.

   • Ш. мову і стыль твора.

|| зак. адшліфаваць, ✂.

|| наз. шліфаванне, ✂ і шліфоўка, ✂.

|| прым. шліфавальны, ✂ і шліфовачны, ✂.

• Шліфавальны станок.

шлюб, ✂, м.

1. Сямейны саюз мужчыны і жанчыны; сумеснае, узаконенае жыццё мужчыны і жанчыны.

   • Зарэгістраваць ш.
   • Уступіць у ш.

2. Абрад, цырымонія ўступлення ў такі саюз.

   • Ехаць да шлюбу.

|| прым. шлюбны, ✂.

шлюбаразводны, ✂.

Які мае адносіны да разводу, да скасавання шлюбу.

• Ш. працэс.

шлюз, ✂, м.

Збудаванне на рацэ, канале для пропуску суднаў пры розным узроўні вады на шляху іх руху, якое складаецца з камеры (камер) з варотамі.

|| прым. шлюзавы, ✂ і шлюзны, ✂.

шлюзаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

1. Устанавіць (-наўліваць) шлюзы.

   • Ш. раку.

2. Прапусціць (-пускаць) праз шлюз.

   • Ш. танкер.

|| наз. шлюзаванне, ✂.

шлюпка, ✂, ж.

Лодка з моцным шырокім корпусам.

• Выратавальная ш.

|| прым. шлюпачны, ✂.