шлёпаць, ; незак.

  1. Удараць, стукаць чым-н. мяккім, плоскім.

    • Ш. па руцэ.
    • Ш. вёсламі па вадзе.
    • Ш. басаножкамі.
  2. Тое, што і шлёпацца (разм.).

    • Ш. у гразь.
  3. Ісці, хадзіць, крочыць (разм.).

    • Ш. па гразі.

|| аднакр. шлёпнуць, .

|| наз. шлёпанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)