Verbum

загучаць, ✂; зак.

Пачаць гучаць.

загушкаць​¹, ✂; зак.

Гушкаючы, усыпіць.

• З. дзіця.

загушкаць​², ✂; зак.

Пачаць гушкаць.

зад, ✂, м.

1. Задняя частка чаго-н. і проціл. перад.

   • З. матацыкла занесла на павароце.
   • Надзець сукенку задам наперад.

2. Задняя частка тулава, таз.

   • Тоўсты з.
   • Даць каму-н. пад з. (таксама перан. груба прагнаць; разм.).

3. мн. Тое, што даўно вывучана ці ўсім вядома (разм.).

   • Паўтараць зады.

задавака, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Фанабэрысты, ганарысты чалавек, зазнайка.

задавальненне, ✂, н.

1. гл. задаволіць.

2. Прыемнае пачуццё ад паспяховага ажыццяўлення, завяршэння чаго-н.

   • Атрымаць поўнае з. ад работы.
   • Пачуццё задавальнення.
   • Прыняць просьбу з задавальненнем.

задавацца, ✂; незак. (разм.).

Фанабэрыста, ганарліва паводзіць сябе, важнічаць.

задаволены, ✂.

Поўны пачуцця задавальнення, які выражае задавальненне.

• З. чалавек.
• З. позірк.
• Задаволена (прысл.) усміхнуцца.

|| наз. задаволенасць, ✂.

задаволіцца, ✂; зак.

Палічыць сябе задаволеным, адчуць задавальненне ад чаго-н.

• З. адказам.

|| незак. задавальняцца, ✂.

задаволіць, ✂; зак.

1. Выканаць чые-н. патрабаванні, пажаданні і пад.

   • З. попыт спажыўцоў.
   • З. просьбу.

2. Заспакоіць, наталіць.

   • З. смагу.
   • З. апетыт.

3. Даць, прынесці каму-н. задавальненне.

   • Яго адказ мяне цалкам задаволіў.

|| незак. задавальняць, ✂.

|| наз. задавальненне, ✂ і задаволенне, ✂.