Verbum

імпрэсарыо, нескл., м.

Асоба, якая арганізоўвае канцэрты, гастролі артыстаў і пад.

імпрэсіянізм, ✂, м.

Плынь у мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., прадстаўнікі якой імкнуліся да непасрэднай перадачы суб’ектыўных адчуванняў, мімалётных уражанняў і настрояў.

|| прым. імпрэсіянісцкі, ✂ і імпрэсіяністычны, ✂.

імпрэсіяніст, ✂, м.

Паслядоўнік імпрэсіянізму.

|| ж. імпрэсіяністка, ✂.

|| прым. імпрэсіянісцкі, ✂.

імпульс, ✂, м.

1. Пабуджальны момант, штуршок, што выклікае якое-н. дзеянне (спец.).

   • Электрычны і.
   • Нервовы і.

2. Унутранае пабуджэнне да чаго-н., інтэлектуальны або эмацыянальны штуршок, стымул (кніжн.).

   • І. да творчай працы.

|| прым. імпульсны, ✂.

• Імпульснае выпрамяненне.

імпульсіўны, ✂ (кніжн.).

1. Які выклікаецца імпульсам.

   • Імпульсіўныя рухі.

2. Які дзейнічае пад уплывам выпадковых імпульсаў.

   • І. чалавек.

|| наз. імпульсіўнасць, ✂.

імпэт, ✂, м.

1. Парыў ветру.

   • Стрымліваць і. ветру.

2. перан. Пыл, пылкасць, імкненне.

   • І. да працы.
   • Любоўны і.

|| прым. імпэтны, ✂.