Verbum

ідэальны, ✂.

1. Які адпавядае ідэалу, узвышаны.

   • Ідэальныя ўзаемаадносіны.

2. Вельмі добры, дасканалы.

   • Ідэальная сям’я.
   • Ідэальная цішыня.

|| наз. ідэальнасць, ✂.

ідэйны, ✂.

1. Ідэалагічны, звязаны з пэўнымі ідэямі, ідэалогіяй.

   • Ідэйная пазіцыя.

2. Які выражае перадавую ідэю, адданы ёй.

   • І. пісьменнік.
   • Ідэйнае мастацтва.

|| наз. ідэйнасць, ✂.

ідэнтыфікаваць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Устанавіць (-наўліваць) супадзенне, ідэнтычнасць.

|| наз. ідэнтыфікацыя, ✂.

|| прым. ідэнтыфікацыйны, ✂.

ідэнтычны, ✂.

Такі самы, аднолькавы, раўназначны.

|| наз. ідэнтычнасць, ✂.

ідэолаг, ✂, м.

Прыхільнік, абаронца ідэалогіі якога-н. грамадскага класа, грамадска-палітычнага ладу, напрамку.

ідэя, ✂, ж.

1. Паняцце, уяўленне, якое адлюстроўвае рэчаіснасць у свядомасці чалавека і выражае яго адносіны да навакольнага свету.

   • Патрыятычныя ідэі.

2. Асноўная, галоўная думка твора, якая вызначае яго змест.

   • І. рамана.

3. Думка, задума, план.

   • Падаць ідэю.

4. чаго. Мысленны вобраз чаго-н., паняцце аб чым-н. (кніжн.).

   • І. дабра і справядлівасці.

|| памянш. ідэйка, ✂.