Verbum

эстакада, ✂, ж.

1. Збудаванне ў выглядзе моста для падняцця шляхоў зносін над паверхняй зямлі, над вадой у месцы іх перасячэння, якое дазваляе праезд або праход пад ім, а таксама збудаванне ўвогуле для падняцця дарогі на некаторую вышыню.

2. Падводная загарода з паляў (спец.).

|| прым. эстакадны, ✂.

• Э. праезд.

эстамп, ✂, м.

Карціна — адбітак якога-н. відарыса, здымак з гравюры.

|| прым. эстампны, ✂.

эстафета, ✂, ж.

1. Пошта, адпраўленая конным пасланцом (уст.).

   • Адправіць эстафетай.

2. Спаборніцтва спартыўных каманд на скорасць (па бегу, плаванню і пад.), у якім адзін удзельнік на вызначаным участку змяняецца другім, перадаючы яму ўмоўны прадмет.

3. Прадмет (палачка, пакет і пад.), які перадаецца на такім спаборніцтве.

   • Лыжная э.

|| прым. эстафетны, ✂.

эстонцы, ✂, м.

Народ угра-фінскай моўнай трупы, які складае асноўнае насельніцтва Эстоніі.

|| ж. эстонка, ✂.

|| прым. эстонскі, ✂.

эстрада, ✂, ж.

1. Падмосткі для канцэртных выступленняў артыстаў.

   • Выйсці на эстраду.

2. Музычнае ці драматычнае мастацтва — выкананне невялікіх твораў на сцэне, эстрадзе.

   • Музыка для эстрады.

|| прым. эстрадны, ✂.

эстраднік, ✂, м. (разм.).

Артыст эстрады (у 2 знач.).

|| ж. эстрадніца, ✂.

эстэт, ✂, м.

1. Прыхільнік эстэтызму (у 1 знач.).

2. Паклоннік усяго прыгожага.

|| ж. эстэтка, ✂.

|| прым. эстэцкі, ✂.

эстэтызм, ✂, м.

1. У мастацтве: празмернае захапленне знешнімі эфектнымі формамі на шкоду ідэйнаму зместу твора.

2. Схільнасць да прыгожага, да эстэтычных форм.

   • Вытанчаны э.

эстэтык, ✂, м.

Спецыяліст па эстэтыцы.

эстэтыка, ✂, ж.

1. Філасофскае вучэнне пра сутнасць і формы прыгожага ў мастацкай творчасці, у прыродзе і ў жыцці, пра мастацтва як асобы від грамадскай ідэалогіі.

   • Курс эстэтыкі.

2. Сістэма чыіх-н. поглядаў на мастацтва.

   • Э. М. Чарнышэўскага.

3. Прыгажосць, мастацкасць у афармленні, арганізацыі чаго-н.

   • Э. сталіцы.

|| прым. эстэтычны, ✂.

• Эстэтычныя тэорыі.