Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

эсэ, нескл., н. (кніжн.).

Празаічны нарыс невялікага аб’ёму і вольнай кампазіцыі на прыватную тэму, якая трактуецца суб’ектыўна і няпоўна.

  • Філасофскае э.

|| прым. эсэістычны, .

эсэіст, , м. (кніжн.).

Той, хто піша эсэ.

|| ж. эсэістка, .

эсэр, , м.

Тое, што і сацыяліст-рэвалюцыянер (скарачэнне).

|| ж. эсэрка, .

|| прым. эсэраўскі, .

эсэсавец, , м.

У фашысцкай Германіі: ваеннаслужачы нямецкіх фашысцкіх ахоўных атрадаў ці спецыяльных часцей СС.

|| ж. эсэсаўка, .

|| прым. эсэсаўскі, .