Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

эспадрон, , м.

Спартыўная шабля, якая прымяняецца ў фехтаванні.

|| прым. эспадронны, .

эспаньёлка, , ж.

Кароткая і вузкая клінападобная бародка.

эсперанта, нескл., н.

Штучная міжнародная мова, створаная на аснове граматычных і лексічных элементаў заходнееўрапейскіх моў.

  • Пісаць на э.

эсперантыст, , м.

Той, хто карыстаецца мовай эсперанта.

|| ж. эсперантыстка, .

|| прым. эсперантысцкі, .

эспланада, (спец.).

  1. Шырокая вуліца з алеямі пасярэдзіне.

  2. Пустое, незабудаванае месца паміж сценамі крэпасці (уст.).

  3. Плошча перад вялікім будынкам.