эстакада назоўнік | жаночы род
-
Збудаванне ў выглядзе моста для падняцця шляхоў зносін над паверхняй зямлі, над вадой у месцы іх перасячэння, якое дазваляе праезд або праход пад ім, а таксама збудаванне ўвогуле для падняцця дарогі на некаторую вышыню.
-
Падводная загарода з паляў (спецыяльны тэрмін).
|| прыметнік: эстакадны.
- Э. праезд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)