эстакада, ​✂, ж.

  1. Збудаванне ў выглядзе моста для падняцця шляхоў зносін над паверхняй зямлі, над вадой у месцы іх перасячэння, якое дазваляе праезд або праход пад ім, а таксама збудаванне ўвогуле для падняцця дарогі на некаторую вышыню.

  2. Падводная загарода з паляў (спец.).

|| прым. эстакадны, ✂.

  • Э. праезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)