Verbum

цеплата, ✂, ж.

1. гл. цёплы.

2. Форма руху матэрыі — беспарадачны рух часціц цела; энергетычная характарыстыка цеплаабмену, што вызначаецца колькасцю энергіі, якую атрымлівае награваемае цела.

   • Адзінка цеплаты.

3. Тое, што і цеплыня (разм.).

цеплатворнасць, ✂, ж.

1. Здольнасць утвараць цяпло.

2. Колькасць цяпла ў калорыях, якую выдзяляе 1 кг якога-н. рэчыва пры поўным згаранні (спец.).

|| прым. цеплатворны, ✂.

цеплатраса, ✂, ж.

Лінія, шлях цеплаправода.

цеплатэхнік, ✂, м.

Спецыяліст па цеплатэхніцы.

цеплатэхніка, ✂, ж.

Раздзел навукі і тэхнікі, які займаецца атрыманнем і выкарыстаннем цеплавой энергіі.

|| прым. цеплатэхнічны, ✂.

цеплаўстойлівасць, ✂, ж. (спец.).

Здольнасць цела вытрымліваць высокую тэмпературу або значную рознасць тэмператур, не трацячы сваіх якасцей.

• Ц. металу.

|| прым. цеплаўстойлівы, ✂.

цеплафікаваць, ✂; зак. і незак.

Забяспечыць (-печваць) цеплынёй (дамы, прадпрыемствы).

|| прым. цеплафікацыйны, ✂.

цеплафікацыя, ✂, ж.

Цэнтралізаванае забеспячэнне жылых дамоў, прадпрыемстваў цяплом, атрыманым ад камбінаванай выпрацоўкі электраэнергіі і цеплыні на цеплаэлектрацэнтралі.

|| прым. цеплафікацыйны, ✂.

цеплаход, ✂, м.

Судна з рухавіком унутранага згарання.

|| прым. цеплаходны, ✂.

цеплацэнтраль, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і цеплаэлектрацэнтраль.