Verbum

трагізм, ✂, м.

1. Трагічны элемент у мастацкім творы.

   • Спектакль поўны трагізму.

2. Тое, што і трагічнасць (у 2 знач.).

   • Т. падзей.

трагік, ✂, м.

1. Акцёр, які выконвае трагічныя ролі.

2. Аўтар трагедый.

трагікамедыя, ✂, ж.

1. Драматычны твор, у якім спалучаюцца рысы трагедыі і камедыі.

2. перан. Сумная і разам з тым смешная падзея.

|| прым. трагікамічны, ✂.

трагікамічны, ✂.

1. гл. трагікамедыя.

2. Сумны і адначасова смешны.

   • Т. выпадак.

|| наз. трагікамічнасць, ✂.

трагічнасць, ✂, ж.

1. гл. трагічны.

2. Бязвыхаднасць, цяжкасць душэўнага стану, што прыводзіць да катастрофы, гібелі каго-, чаго-н.

трагічны, ✂.

1. Які адносіцца да трагедыі (у 1 знач.).

   • Т. жанр.

2. Страшэнны, ашаламляльны, поўны гора, няшчасця.

   • Т. выпадак.
   • Т. лёс.

|| наз. трагічнасць, ✂.

трагладыт, ✂, м.

1. Першабытны пячорны чалавек.

2. перан. Грубіян, некультурны чалавек лаянк.).

|| ж. трагладытка, ✂.

традыцыйны, ✂.

1. Заснаваны на традыцыі (у 1 знач.) і замацаваны ёю.

   • Т. звычай.

2. Які адбываецца па традыцыі (у 2 знач.), па ўстаноўленаму звычаю.

   • Традыцыйныя спаборніцтвы па бегу.

|| наз. традыцыйнасць, ✂.

традыцыя, ✂, ж.

1. Звычаі, погляды, нормы паводзін і пад., якія перадаюцца ад папярэдніх пакаленняў наступным.

   • Гістарычныя традыцыі.
   • Традыцыі продкаў.

2. Парадак, звычай, што ўстанаўліваецца ў паводзінах, быце.

   • Т. адзначаць дзень нараджэння.

традыцыяналізм, ✂, м. (кніжн.).

Прыхільнасць да старых традыцый.

|| прым. традыцыяналісцкі, ✂.