Verbum

далягляд, ✂, м.

1. Прастора, якую можна акінуць вокам; усё бачнае навокал наглядальніка.

   • З гары адчыняецца шырокі д.

2. перан. Кола ведаў, ідэй.

   • Вучоны з шырокім даляглядам.

даляцець, ✂; зак.

1. Летучы, дасягнуць якога-н. месца.

   • Даляцець да Хабараўска.

2. Распаўсюдзіцца, дасягнуць якога-н. месца (пра гукі, пахі і пад.).

   • З вуліцы даляцелі трывожныя крыкі.

|| незак. далятаць, ✂.

дама, ✂, ж.

1. Жанчына з інтэлігенцкіх, звычайна забяспечаных колаў.

   • Свецкая д.

2. У адносінах да замежных жанчын: форма ветлівага звароту.

   • Дамы і панове!

3. Жанчына, якая танцуе ў пары з кавалерам.

   • Кавалеры запрашаюць дам.

4. Ігральная карта з відарысам жанчыны.

   • Чырвовая д.

◊

• Дама сэрца — каханая жанчына.

|| памянш. дамачка, ✂.

|| прым. дамскі, ✂.

дамавік, ✂, м.

У славянскай міфалогіі: добры або злы дух, што жыве ў доме.

дамавіна, ✂, ж.

Спецыяльная доўгая скрыня з дошак, у якую кладуць нябожчыка; труна.

• Д. павольна плыла на плячах жывых.

◊

• Хоць у дамавіну кладзі (разм.) — пра схуднелага, хваравітага чалавека.

|| прым. дамавінны, ✂.

дамавы, ✂.

1. Тое, што і дамавік.

2. Які мае адносіны да дома (у 1 знач.).

   • Д. камітэт.

◊

• Дамавая кніга — кніга для рэгістрацыі жыхароў якога-н. дома.

дамагчыся, ✂; зак.

Шляхам настойлівых намаганняў дабіцца пэўнай мэты.

• Д. свайго.

|| незак. дамагацца, ✂.

дамалоткі, ✂, н. (разм.).

Завяршэнне малацьбы.

• Спраўляць д.

дамарослы, ✂.

1. Вырашчаны дома, у сваёй гаспадарцы.

   • Д. тытунь.

2. перан. Пасрэдны, які навучыўся чаму-н. саматугам.

   • Д. майстар.

|| наз. дамаросласць, ✂.

дамасед, ✂, м.

Чалавек, які любіць сядзець дома, мала бывае на людзях.

• Ён апошнія гады зрабіўся дамаседам.

|| ж. дамаседка, ✂.

|| прым. дамаседскі, ✂.