дамавіна назоўнік | жаночы род
Спецыяльная доўгая скрыня з дошак, у якую кладуць нябожчыка; труна.
- Д. павольна плыла на ппячах жывых.
Хоць у дамавіну кладзі (размоўнае) — пра схуднелага, хваравітага чалавека.
|| прыметнік: дамавінны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)