дамавіна, , ж.

Спецыяльная доўгая скрыня з дошак, у якую кладуць нябожчыка; труна.

  • Д. павольна плыла на плячах жывых.

  • Хоць у дамавіну кладзі (разм.) — пра схуднелага, хваравітага чалавека.

|| прым. дамавінны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)