даляцець, ✂; зак.

  1. Летучы, дасягнуць якога-н. месца.

    • Даляцець да Хабараўска.

  2. Распаўсюдзіцца, дасягнуць якога-н. месца (пра гукі, пахі і пад.).

    • З вуліцы даляцелі трывожныя крыкі.

|| незак. далятаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)