Verbum

зрасці, ✂; зак. (разм.).

1. Зарасці, пакрыцца расліннасцю.

   • Сцежкі пырнікам зраслі.

2. Вырасці, урадзіць.

   • Жыта зрасло, як сцяна.

зрасціся, ✂; зак.

1. Злучыцца, утвараючы адно цэлае ў працэсе росту, зажывання.

   • Зламаная косць зраслася.
   • Арэхі зрасліся.

2. перан. Зблізіцца, зжыцца.

   • Ён зросся з вясковым жыццём.

|| незак. зрастацца, ✂.

|| наз. зрашчэнне, ✂ і зрастанне, ✂.

зрасціць, ✂; зак.

1. Лечачы, даць магчымасць зрасціся.

   • З. зламаную косць.

2. Злучыць вельмі шчыльна, звязаць (спец.).

   • З. канцы каната.

|| незак. зрошчваць, ✂.

|| наз. зрошчванне, ✂.

зраўнавацца, ✂; зак.

1. Стаць роўным, гладкім, аднолькавым з кім-, чым-н.

   • Курган асеў, зраўнаваўся з зямлёй.

2. Рухаючыся, апынуцца побач, на адной лініі з кім-, чым-н.

   • Коннікі зраўнаваліся.

3. Стаць роўным каму-, чаму-н. у якіх-н. адносінах; параўнацца.

   • З. з сябрамі ў вучобе.
   • Хто з ім можа з. ў гэтай справе.

|| незак. зраўноўвацца, ✂.

зраўнаваць, ✂; зак.

1. Зрабіць што-н. роўным, гладкім.

   • З. зямлю.

2. каго-што з кім-чым. Параўнаць што-н. з чым-н.

   • З. адно з другім.

|| незак. зраўноўваць, ✂.

зраўняцца, ✂; зак.

Тое, што і зраўнавацца.

зраўняць, ✂; зак.

Тое, што і зраўнаваць.

зрачыся, ✂; зак. (разм.).

Адмовіцца, адрачыся ад каго-, чаго-н.

• З. сваіх слоў.
• З. бацькоў.

|| незак. зракацца, ✂.

зрашчэнне, ✂, н.

1. гл. зрасціся.

2. Месца, на якім адбылося злучэнне, зрастанне чаго-н.

   • З. косці пасля пералому.

○

• Фразеалагічнае зрашчэнне — устойлівы выраз, які складаецца з некалькіх слоў, што выражаюць адно паняцце.

зрашэціць, ✂; зак.

Пакрыць скрозь дзіркамі, зрабіць падобным на рэшата.

• З. кулямі сцяну.

|| незак. зрашэчваць, ✂.