зрашчэнне назоўнік | ніякі род

  1. гл. зрасціся.

  2. Месца, на якім адбылося злучэнне, зрастанне чаго-н.

    • З. косці пасля пералому.
    • Фразеалагічнае зрашчэнне — устойлівы выраз, які складаецца з некалькіх слоў, што выражаюць адно паняцце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)