Verbum

грыбападобны, ✂.

Які мае форму грыба.

• Грыбападобнае воблака.

|| наз. грыбападобнасць, ✂.

грыбасей, ✂, м. (разм.).

Цёплы дробны дождж, які спрыяе росту грыбоў.

грыбнік, ✂, м.

Той, хто любіць збіраць грыбы.

|| ж. грыбніца, ✂.

грыбніца, ✂, ж.

1. Вегетатыўная частка грыба, якая складаецца з бясколерных тонкіх ніцей (спец.).

2. Цяпліца для вырошчвання грыбоў.

грыбок, ✂, м.

1. гл. грыб.

2. Раслінны мікраарганізм, які выклікае захворванне скуры і іншых вонкавых участкаў цела.

3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад сонца, дажджу і пад.

|| прым. грыбковы, ✂.

• Грыбковыя захворванні.

грыва, ✂, ж.

Доўгія валасы на шыі некаторых жывёл.

• Конская г.

грывасты, ✂ (разм.).

З вялікай грывай.

грывісты, ✂.

У назвах некаторых жывёл: які мае грыву, напр.

• Г. баран.

грыжа, ✂, ж.

1. Хвароба брушной поласці, звязаная з выпадзеннем пад скуру часткі якога-н. унутранага органа.

2. Выпучаны такім чынам орган.

|| прым. грыжавы, ✂.

грызлі, нескл., м.

Паўночнаамерыканскі буры мядзведзь.