Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

змяшчацца, ; незак.

  1. гл. змясціцца.

  2. Знаходзіцца ў якім-н. месцы, памяшканні.

    • Сталовая змяшчаецца на першым паверсе будынка.
  3. Уваходзіць у склад чаго-н.

    • У кнізе змяшчаецца шэраг карысных звестак.

змяшчаць, ; незак.

  1. гл. змясціць.

  2. што. Мець, заключаць у сабе.

    • Лякарства змяшчае вісмут.
    • Кніга змяшчае многа важных фактаў.

змяя, , ж.

Паўзун з доўгім звілістым целам, без ног, звычайна з ядавітымі зубамі.

  • Ядавітая з.
  • Грымучая з.

|| памянш. змейка, .

|| прым. змяіны, .

  • З. яд.

знавец, і знаўца, , м.

Чалавек, які валодае вялікімі ведамі ў якой-н. галіне.

знадворку, прысл.

Са знешняга, надворнага боку.

  • Замкнуць дзверы з.

знадворны, .

Вонкавы, знешні.

  • З. выгляд.

знаёмец, , м. (разм.).

Знаёмы чалавек.

  • Сустрэць старога знаёмца.

знаёміцца, ; незак.

  1. Уступіць у знаёмства з кім-н.

    • З. з новымі вучнямі.
  2. Атрымліваць, збіраць звесткі пра што-н.

    • З. з горадам.

|| зак. азнаёміцца, і пазнаёміцца, .

|| наз. азнаямленне, і знаёмства, .

знаёміць, ; незак.

  1. Рабіць знаёмым.

    • З. з новым супрацоўнікам.
  2. Даваць каму-н. звесткі пра што-н.

    • З. з экспанатамі музея.

|| зак. азнаёміць, і пазнаёміць, .

|| наз. знаёмства, і азнаямленне, .

  • Адбылося знаёмства.
  • Азнаямленне з новым заданнем.

знаёмства, , н.

  1. гл. знаёміцца, -ць.

  2. з кім і паміж кім. Адносіны паміж людзьмі, якія ведаюць адзін аднаго.

    • Завесці з.
    • Парваць з.
  3. Набыць што-н. па знаёмству.

  4. Круг знаёмых (разм.).

    • Мець вялікае з.
  5. Набыццё ведаў, звестак пра што-н., азнаямленне з чым-н.

    • З. з культурай народа.