Verbum

цернасліва, ✂, ж.

Пладовае дрэва або куст, натуральны гібрыд цёрну і слівы, а таксама салодкія сінявата-чорныя плады гэтага дрэва.

|| прым. цернаслівавы, ✂.

церні, ✂.

1. Пра калючыя расліны, а таксама калючкі на іх (уст. і кніжн.).

2. перан. Цяжкасці, пакуты, якія сустракаюцца на жыццёвым шляху каго-н.

церніца, ✂, ж.

Прылада, якой труць лён, каноплі.

церпкі, ✂.

Кіславата-даўкі, аскомісты.

• Церпкае віно.

|| наз. церпкасць, ✂.

церушыцца, ✂ і церусіцца, ✂, незак.

1. Сыпацца, пакрысе рассыпацца.

   • З шчылін столі церушыўся пясок.

2. Ісці, імжэць (пра дробны снег, дождж).

церушыць, ✂ і церусіць, ✂, незак.

1. Пераціраць, здрабняць што-н. сухое.

2. Прымушаць што-н. сыпацца, падаць.

   • Ц. соль на хлеб.

3. Ісці, імжэць (пра дробны снег, дождж).

|| наз. церушэнне, ✂.

церці, ✂; незак.

1. Націскаючы, вадзіць узад і ўперад па чым-н.

   • Ц. падлогу шчоткай.
   • Ц. спіну мачалкай.

2. Размінаючы, ператвараць што-н. у парашок.

   • Ц. тытунь.

3. Пра абутак, адзенне: будучы цесным, нязручным, націраць, пашкоджваць скуру.

4. Пераціраць, рабіць мякчэйшым.

   • Ц. лён.

|| аднакр. церануць, ✂ і цярнуць, ✂.

церціся, ✂; незак.

1. Церці сябе чым-н.

   • Ц. ручніком.

2. Рухацца, дакранаючыся якой-н. паверхняй да іншай паверхні.

   • Крыгі церліся адна аб адну.
   • Змазаць дэталі машыны, каб не церліся.

3. перан. Знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку, ацірацца (разм.).

   • Хлапчукі церліся каля машыны.
   • Ц. каля начальства.

|| зак. пацерціся, ✂.

|| аднакр. цярнуцца, ✂.