Verbum

цветабой, ✂, м. (разм.).

Час дружнага цвіцення раслін.

• Майскі ц.

цвёрда...

Першая частка слоў са знач.:

• 1) цвёрды (у 2 знач.), з цвёрдым (у 2 знач.), напр. цвёрдаліставы, цвёрдалускаватыя, цвёрданасенны, цвёрдападнябенны;
• 2) цвёрды (у 4 знач.), напр. цвёрдафіксаваны;
• 3) з тупым (у 3 і 4 знач.). напр. цвёрдагаловы.

цвёрдакаменны, ✂.

1. Вельмі цвёрды.

   • Цвёрдакаменная парода.

2. перан. Непахісны, стойкі.

   • Ц. характар.

цвёрданасенны, ✂.

Пра насенне злакавых раслін: які мае цвёрдую абалонку, не прапускае паветра і доўга набухае ў вадзе.

цвёрдападнябенны, ✂.

Тое, што і сярэднеязычны.

цвёрдахарактарны, ✂.

Стойкі, непахісны ў сваіх дзеяннях, учынках.

цвёрды, ✂.

1. Які складаецца са шчыльна прылеглых частак, не мяккі, стабільны па форме пры нармальных умовах, у адрозненне ад вадкага і газападобнага.

   • Цвёрдае паліва.
   • Цвёрдае рэчыва.

2. Які з цяжкасцю паддаецца сцісканню, згінанню, рэзанню і пад.

   • Цвёрдая драўніна.
   • Цвёрдая зямля.

3. перан. Устойлівы, непахісны.

   • Ц. намер.
   • Цвёрдае рашэнне.

4. Трывалы, стабільны.

   • Цвёрдыя цэны.
   • Цвёрдая зарплата.

5. Добра засвоены, трывалы, грунтоўны.

   • Цвёрдае веданне прадмета.

○

• Цвёрдыя зычныя — зычныя гукі, якія вымаўляюцца без набліжэння сярэдняй часткі языка да цвёрдага паднябення.

• Цвёрды знак — назва літары «ь» у рускай азбуцы.

|| наз. цвёрдасць, ✂.

цвід, ✂, м.

Стракатая шарсцяная ці вігоневая матэрыя з дыяганальным перапляценнем нітак.

|| прым. цвідавы, ✂.

цвік, ✂, м.

1. Металічны або драўляны стрыжань, завостраны на канцы, прызначаны для змацоўвання чаго-н.

   • Забіваць цвікі ў дошку.

2. Самае значнае, галоўнае (разм.).

   • Ц. праграмы.
   • Ц. сезону.

|| памянш. цвічок, ✂.

|| прым. цвіковы, ✂ і цвікарны, ✂.

• Цвіковая прамысловасць.
• Цвікарны цэх.

цвікар, ✂, м.

Рабочы, які займаецца вырабам цвікоў.