Verbum

жаўтатвары, ✂.

З жоўтым тварам.

жаўтацвет, ✂, м.

Лугавая расліна з жоўтымі кветкамі.

|| прым. жаўтацветны, ✂.

жаўтлявы, ✂.

Злёгку жоўты, жаўтаваты.

|| наз. жаўтлявасць, ✂.

жаўтляк, ✂, м.

Пераспелы жоўты агурок.

жаўток, ✂, м.

У птушыным яйцы: густое жоўтае рэчыва.

|| прым. жаўтковы, ✂ і жаўточны, ✂.

жаўтуха, ✂, ж.

1. Жоўтая афарбоўка скуры і слізістых абалонак, што назіраецца пры захворванні печані, жоўцевых шляхоў, а таксама крыві.

2. Тое, што і вірусны гепатыт.

|| прым. жаўтушны, ✂.

жаўцецца, ✂; незак.

Вылучацца сваім жоўтым колерам.

жаўцець, ✂; незак.

1. Станавіцца жоўтым.

   • Лісце жаўцее.

2. Вылучацца сваім жоўтым колерам.

   • Каля лесу жаўцелі аўсы.

|| зак. зжаўцець, ✂ і пажаўцець, ✂.

жаўцізна, ✂, ж.

Жоўты колер, жоўтае адценне чаго-н.

• У твары з’явілася ж.

жаўцінка, ✂, ж. (разм.).

Жоўтая плямка, жаўтаватае адценне.

• Колер белы з жаўцінкай.