Verbum

жаноцкі, ✂.

Уласцівы жанчыне; мяккі, пяшчотны, прывабны.

• Жаноцкае хараство.

|| наз. жаноцкасць, ✂.

жаночы, ✂.

1. гл. жанчына.

2. Уласцівы жанчыне, такі, як у жанчыны.

   • Жаночая ласка.
   • Ж. характар.

3. Які адносіцца да асобіны, асобы жаночага полу.

   • Жаночая палавая клетка.

жанр, ✂, м.

1. Род твораў у галіне якога-н. мастацтва, які характарызуецца пэўнымі ўласцівасцямі, сюжэтнымі і стылістычнымі прыкметамі.

   • Лірычны ж.
   • Ж. ваеннага рамана.

2. Жывапіс на бытавыя тэмы (спец.).

   • Пейзаж і ж.

3. перан. Манера, стыль.

   • Спектакль у новым жанры.

|| прым. жанравы, ✂.

жанрыст, ✂, м.

Мастак, спецыяліст па жанру (у 2 знач.).

жанчына, ✂, ж.

1. Асоба, па полу супрацьлеглая мужчыну.

   • Ж. сярэдніх гадоў.

2. Жонка (разм.).

   • Вы не сустрэлі маёй жанчыны?

|| прым. жаночы, ✂.

• Ж. пол.

жанчыналюб, ✂, м.

Чалавек, які любіць заляцацца да жанчын.

жанчыналюбства, ✂, н.

Празмернае заляцанне да жанчын.

жанчынаненавіснік, ✂, н. (кніжн.).

Той, хто пазбягае, ненавідзіць жанчын.

|| прым. жанчынаненавісніцкі, ✂.

|| наз. жанчынаненавісніцтва, ✂.

жанчынападобны, ✂.

Падобны знешнім выглядам на жанчыну.

• Ж. мужчына.