Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е і л м н о р у ы э ю я

б г д е з к л м н п р с т ц ч я

гіпертонік, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе гіпертанічнай хваробай.

гіпертрафіраваны, ✂.

Які падвергся гіпертрафіі.

гіпертрафіравацца, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Падвергнуцца (падвяргацца) гіпертрафіі.

гіпертрафіраваць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Падвергнуць (падвяргаць) гіпертрафіі.

гіпертрафія, ✂, ж. (кніжн.).

Хваравітае павелічэнне аб’ёму якога-н. органа цела.

Г. сэрца.

|| прым. гіпертрафічны, ✂.

гіпнатызаваць, ✂; незак.

Прыводзіць у стан гіпнозу.

|| зак. загіпнатызаваць, ✂.

|| наз. гіпнатызаванне, ✂ і гіпнатызацыя, ✂.

гіпнатызёр, ✂, м.

Спецыяліст па гіпнозу, які валодае здольнасцю гіпнатызаваць.

|| прым. гіпнатызёрскі, ✂.

гіпноз, ✂, м.

Асаблівы стан частковага, няпоўнага сну, які выклікаецца ўнушэннем і суправаджаецца падпарадкаваннем таму, хто ўнушае, а таксама сам спосаб такога ўнушэння.

Быць у стане гіпнозу.
Лячыць гіпнозам.

|| прым. гіпнатычны, ✂.

гіпотэза, ✂, ж. (кніжн.).

Навуковае меркаванне, якое прыводзіцца для тлумачэння тых ці іншых з’яў і патрабуе праверкі на вопыце, перш чым стаць навуковай тэорыяй.

гіпс, ✂, м.

Вапнавае мінеральнае рэчыва белага ці жоўтага колеру.
- Пласт гіпсу.
Скульптурны злепак з такога рэчыва.
Хірургічная павязка з такога рэчыва.
- Нага ў гіпсе.

|| прым. гіпсавы, ✂.