гіпертрафія, , ж. (кніжн.).

Хваравітае павелічэнне аб’ёму якога-н. органа цела.

  • Г. сэрца.

|| прым. гіпертрафічны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)